50 books #39

In Ikegami's boek staat ook een binding voor een meer-katernen binding beschreven en de manier van naaien intrigeerde me. Met name omdat je begint bij een middenkatern en niet bij het eerste (of laatste) en je geen kettingsteek gebruikt. Het is simpel twee keer heen en weer naaien om de delen aan elkaar te krijgen.

Ikegami describes one multi-section binding in his book. It fascinated me because you will start sewing at a middle section in stead of an end-section of the book. Further on the sewing has no chain-stitch or other link-stitches like a common binding has, you will just sew up and down two times to attach the sections to each other.




De binding is uniek door het feit dat er geen Chinese voorganger van bestaat. Retchõsõ is ontwikkeld in dezelfde Heian periode als het vlinderboek en veel gebruikt voor literatuur en poezie. Vanwege het arbeidsintensieve werk wordt deze binding zelden nog gebruikt.

This binding is unique in the way there is no Chinese prototype of it. Retchõsõ is developed in the same Heian period as the butterfly book and was used often to bind literature and poetry. Because of the time-consuming procedure this binding is hardly ever used nowadays.




Net als bij de koptische binding is er geen kneep en ligt het boek helemaal vlak open. En net als bij die koptische binding zorgt de open rug voor een beetje wiebelig boek. Het fraaie uiterlijk van zo'n rug is aantrekkelijk, maar ik begrijp dat boekbinders door de eeuwen heen boeken zijn gaan maken met een verstevigde rug. Dat maakt een boek toch sterker en duurzamer

Like the coptic books there's no binding marge and the book can lay completely flat. And like the coptic the book is a bit 'wonky' due to the open spine. The nice looks of such an open spine is attractive, that said I can imagine bookbinders developed a closed spine during the centuries followed. It makes the book far more sturdy and durable.




Het boek bestaat uit 5 katernen, om de buitenste twee zit het omslag gevouwen. Daarvoor weer een van mijn oudere stijfselmarmer gebruikt, fijn om die eindelijk eens aan de buitenlucht bloot te stellen.

The book is a 5 section one, the outer sections are covered. For the covers I used one of the long neglected homemade paste papers from my stash, it felt good to let is see some daylight :)

50 books #38

Dit is ook een Japanse manier van binden. Volgens zeggen ontwikkeld in de Heian periode (794-1185) en gebruikt tot in de 17de eeuw.

This too is a Japanese style binding. It's developed in the Heian period (794-1185) and used into the 17th century.

De vellen worden dubbel gevouwen en aan elkaar gestijfseld. De pagina's staan zo steeds twee aan twee open, een beetje als een vlinder, vandaar de naam: 'butterfly-binding' (en bij die naam hoort nog een mooi verhaal bij over Chinese karakters, dat is voor later). Die achterkant van het papier wordt meestal niet gebruikt, alleen de vlak liggende binnenkant wordt bedrukt of beschreven.

The sheets are folded in half and pasted at the spine. This way the sheets will open like the wings of a butterfly, hence the name 'butterfly-binding' (there's more to the name i.e. involving Chinese characters, will tell that a later time). This backside of the pages is often not used. Only the flat laying inner pages are printed or written on.



Je ziet dat ik een iets smallere rand stijfsel had kunnen gebruiken, oefening baart kunst, al zou een platte kwast ook wel kunnen helpen :)
Voor de band weer een oude stijfselmarmer gebruikt, deze lag al een paar jaar in de kast...

You can notice here that a smaller rim(?) of paste would have been sufficient too, live and learn and a flat pasting brush could come in handy too :)
Another paste paper used for the cover, this one was waiting in a closet for several years...

50 books #37

Nog steeds op de Japanse toer, dit is een notitieboekje dat een grootboekbinding na doet. Daifuku chõ is de officiele naam.

Still doing Japanese style bindings. This is a small noteboek mimicing a ledger binding. It's called daifuku chõ.



Op de achtergrond zie je mijn sjieke metertje (hoe zou het heten in het Nederlands? geen idee...). Het is zelfs tweezijdig: 6 en 9 mm! (klik op de foto voor een beter zicht)

In the back you can see my fancy nailhead gauge, 6 and 9 mm, two-sided it is! (click on the photo for a larger view)



Stijfselpapier van vorig jaar, raffialint voor de binding.

Paste paper from last year, raffia fiber for the binding.




aftellen, nog 13 te gaan :)
and counting, 13 to go :)

50 books #36

Ik werk me gestaag door Ikegami's boek, deze stijl heet kikkõ toji oftewel schildpadschildbinding.

I'm working my way through Ikegami's book, this style is called kikkõ toji or turtoise shell binding.




Het is een variatie op de 4-gatenbinding (yotsume toji) die ik in het eerste boek van deze serie maakte (en dat werden er uiteindelijk 7...).

It's a variation on the 4-hole binding (yotsume toji), from my first book in this series (which I made into a 7-hole one...).



Oranje moerbei-papier, antraciet borduurzijde en zwarte hoekjes.

Orange mulberry-paper, silk anthracite embroidery flos, black corner pieces.



Als je het e.e.a. wilt nalezen over Japanse bindingen vind je hier (klik) een goede website.

Today I found a nice website on Japanese bindings (click).

50 books #35

Bindingen in Japanse stijl zijn niet heel moeilijk om na te maken, als je een stiksteek kunt borduren kom je een heel eind. Dat komt me goed uit, schiet lekker op met tellen... Dat gezegd hebbend: voordat iemand volleerd boekbinder is in Japan gaan er heel wat jaren overheen (net als hier trouwens), dus die eenvoud is een beetje bedrieglijk.

Ondertussen probeer ik het boek van Kõjirõ Ikegami door te werken en daardoor leer ik tegelijkertijd een beetje geschiedenis en weetjes over het Japans boekbinden. Ik weet nu eenmaal graag waar bepaalde zaken hun oorsprong vinden, geschiedenis is altijd leuk :)

Japanese style bindings aren't very hard to mimic, when you can embroider a little, you can do these stitches. That's good for me, as it makes the counting faster... That said: becoming a bookbinder craftsman in Japan takes several years (like it does it here), so the simplicity is kind of illusory.

In the meanwhile I'm working my way through Kõjirõ Ikegami's book and by that way I learn a bit about history and facts on Japanese bookbinding. Knowing the origin is fun, i always like history :)




De manier van naaien bij dit book heet Kangxi-binding en is vernoemd naar degene aan wie deze binding wordt toegeschreven, een van de eerste keizers van de Chinese Qingdynasty (1644-1912).

This book's Kangxi binding is named after one of the first emperors from the Chinese Qing dynasty (1644-1912), who's the said developer.

De extra steken aan kop en staart zorgen voor verstevigde hoeken en voor een fraai uiterlijk. Meestal werd deze manier van naaien gebruikt voor wat grotere en mooie boeken.

The extra stitches on the head and tail make the corners more sturdier and gives some elegancy. These style was mostly used on heavier and fancy books...

Een stijfselmarmer van vorig jaar voor het omslag, het is een rode stijsfel op groen Canson papier. Er ligt een heel klein beetje glimmer overheen en daar zie je op de foto natuurlijk niets van. Borduurzijde voor het naaiwerk.

A paste paper from last year for the cover, it has red paste on green Canson paper. There's a tiny little bit of glimmer in it, of course that's not visible on the photo. Stitching is done with silk embroidery floss.

50 books #34

Een binding op de Japanse manier, ik hou wel van deze strakke stijl en onverwacht zitten er toch wel wat meer ogen en haken aan dan ik dacht. Eerder heb ik al boeken gemaakt in deze stijl, en met spectaculairdere naaipatronen, maar dit is het eerste waarbij ik de instructies uit 'Japanese Bookbinding' van Kõjirõ Ikegami (bijna) goed heb gevolgd.
Wat deed ik anders dan beschreven... De maat is niet volgens het boekje, evenals het aantal naaigaten en het beschermhoekje heeft ook niet de goede maat.

De eerste actie was een bewuste keuze, omdat ik gewoon printerpapier, zonder op maat snijden, wilde gebruiken.

Het hoekje is een centimeter te lang aan de rug, maar dat merkte ik pas toen het al vastgeplakt zat. Daardoor kwam de voorgeschreven plaats van de gaatjes in het gedrang en heb ik er maar een 7-gaats ipv een 5-gaats van gemaakt :)

O ja, en ik heb ook niet het 'verplichte' titelplaatje op het boek geplakt, ik vond niets in de voorraad dat ik mooi genoeg vond...

A binding in Japanese style, it's the clean lines of this design that really appeal to me. I've made books looking like this earlier and with some cooler patterns too, but this one is a first made with the instructions found in 'Japanese Bookbinding' by Kõjirõ Ikegami. I did follow most of the directions, with some flaws of course. Among these flaws are the size of the book (dictated by the paper I had on hand), the number of stabholes and the dimensions of the corner piece.

I misread my ruler (what's new) when cutting the cornerpieces and didn't notice that until it was pasted to the book. That made me recalculate the place of the stabs and for my 'feel of design' i than needed two extra holes :)

O, and not to forget, I didn't attach the 'mandatory' title strip, couldn't find a piece i liked enough in my stash...

Japans gebonden boeken hebben een slappe omslag en dubbelgevouwen pagina's die met de dichte kant naar voren in het boek zitten. Verder heeft zo'n boek een 'binnenbinding' die er voor zorgt dat het niet uit elkaar valt mocht het garen van de 'buitenbinding' breken.

Japanese bound books have a 'limp' cover and folded pages with the fold to the front. Nice to know is these books have an inner binding which prevent the pages falling apart in case the thread of the outer binding snaps.



Het omslagpapier had het moeilijk tijdens het omvouwen, het is hier en daar zelfs wat gescheurd. Voor een volgende keer toch maar eens Japans papier aanschaffen, dat is wat plooibaarder.
The paper for the cover had a hard time when i folded it. It almost teared at some places. For a next try I want to lay my hands on some Japanese paper, that should be more pliable.



Het zwarte papier heeft een mooie nerfstructuur. Trouwens nooit geweten hoe moeilijk het is zwart papier goed op de foto te zetten...
The black paper has a nice wood nerve structure. By the way, I never realized before how hard it is to take a proper photo from black paper...

Friday Freebie

Tijdens een vakantiewandeling zagen we dit huisje met reddingsmateriaal.
While hiking on vacation we spotted this rescue equipment shed.

vrij voor persoonlijk gebruik :)

free for personal use :)

50 books #33

Een binding in koptische stijl, genaaid met grijs linnen garen. De band is bekleed met een restje eigen stijfselpapier in blauw, groen en zilver. De pagina's zijn van een stapel bruine stroken die ik nog had liggen. Dus eigenlijk is het weer restverwerking wat de klok slaat.

A coptic style binding done wth grey linen thread. The cover is made with a homemade pasted paper in blue, green and silver. Pages are from brown paper strips i had laying around for ages. So it's all using up scraps again.




Het is jammer dat op de foto niet te zien is hoe het papier om de platten zit. Ik heb alleen de binnenkant vastgeplakt, de buitenkant is los en dat geeft een geinig luchtig effect. Voelt lekker :)

It's a pity the photo doesn't show how the paper is attached to the boards. It's only pasted to the inside, the outside is loose and that gives it a nice airy feel, nice :)

50 books #32 disintegrate to create

Remember paper bundles weathering all over the world last winter and spring? Remember who started this? Initiator Seth Apter at The Altered Page made us all doing a follow up and we were asked to reveal our projects on August 1. My bundle was in storage for some months and i digged it up just in time.
For previous posts featuring my disintegrating bundle: click here (scroll down a little there, this post will show up first...)




What else than making a book out of the paper...



I pasted the black paste paper on some florist mesh for strenght, mixing front and back sides. The black fuzzy parts happenend in the months outside. The paper sticked together when moisturized, some of the black paint transferred that way. Well... actually it could be some kind of mould... I'm not really sure of that transferred paint, but it's cool to think that happened :)



The thread used to bind the book is the cotton yarn the bundle was wrapped in. Before stitching I waxed it a little for easier handling. The three sections are made with watercolour paper of several sources (i.e. quality). The three sections differ from four to ten pages.

I left some minor gaps between the glued on paper pieces just for fun :)

Major thanks to Seth for settting up this project! Be sure to visit the Altered page to see what all the others (more than 100!) made with their bundle.