bezoek aan Ebristan visiting Ebristan

Verder met Istanboel
On with Istanbul

˚˚˚˚˚˚˚˚

Op het lijstje te bezoeken plaatsen stond ook Ebristan. Dat is het huis en atelier van Hikmet Barutçugil, een vooraanstaand Turkse Ebru-artiest. We hadden een afspraak op het moment dat er ook een les gaande was, top.
On the list of the places to visit was Ebristan. The house and studio of Hikmet Barutçugil, a prominent Turkish Ebru artist. Our appointment was at the same time a class attended their lesson, so nice.

Ebru is een eeuwenoude Turkse papiermarmertechniek en als je de kans krijgt om dat in Turkijke te bekijken, dan grijp je zo'n kans natuurlijk met twee handen aan.

Ebru is the ancient Turkish paper marbling technique and when having the chance to see it performed in Turkey, you will take the opportunity of course.

Het eerste deel van de cursus was besteed aan het zelf malen van kleurpigmenten. Sinds een paar weken is de groep met de eigenlijke Ebru begonnen.

The first part of the course was spent grounding pigments. Since a few weeks the group started to make Ebru papers.

Battal (splattering), gelgit (forward and backwards) and than taraklı (combing)

Battal (spetteren), gelgit (heen en weer) en dan taraklı (kammen).

In het atelier hing de tentoonstelling 'Album Armoricum' met werk van ebru-, marmer- en stijselpapierkunstenaars van over de hele wereld. Foto's van een paar werken hieronder.
In the studio was the exhbition 'Album Armoricum' with work from marbling, ebru and paste paper artist from over the globe. Photos of a few of the works below.

Marbling by Robert Wu

Marbling by Brigitte Chardom & Victoria Hall

Marbling by Hikmet Barutçugil

Ik kreeg de expositiecatalogus mee en een paar mooie ebruboekenleggers.
I was presented with the exposition catalogue and some lovely ebru bookmarks. I want to thank Mr. Barutçugil for the hospitality once more. It was very special to be able to visit Ebristan.

Ebristan is een prachtig houten huis, gelegen midden tussen moderne appartementbouwen.
Ebristan is a wonderful wooden house situated inbetween modern appartment buildings.

En als altijd was ik weer eens te bleu om te vragen of mr. Barutçugil met me op de foto wilde. Geen foto en geen handtekening in de catalogus, duidelijk dat het echte aanbidddersbloed me niet door de aderen stroomt... Om het goed te maken, namen we een foto van een van de Ebristanboekenleggers, terwijl we aan de kade thee dronken met uitzicht op de Leandertoren (Kiz Kulesi).
And as usual I was to shy to ask for a photo together with mr. Barutçugil or an autograph in the cataloque. It's obvious I'm not gifted with true admirer-blood... :) To make up we took a photo with one of the ebristan bookmarks, while sipping tea at the waterfront overlooking the Maiden-tower (Kiz Kulesi).

Oh, al dat moois dat we zagen...
Oh, the places we've been...
 





p.s. ik was maar een ietsiepietsie jaloers op het papierdroogrek, een ietsietsiepietsie, niet meer hoor
p.s. I was only envying the class a little bit for the paper drying rack, only a very little bit, not more, really